Evveli bir adam varmış. Bu adam mutlu ve huzurlu bir şekilde yolda yürürken, yol kenarında da bir hacı dede dinleniyormuş.

Adam, “Selamun aleyküm hacı dede, nasılsın?” demiş.

Dede de “Aleyküm selam oğlum, ben iyiyim de hayırdır seni pek bir mutlu gördüm. Bu mutluluğun sırrı nedir?” demiş.

Adam da cevaben, “Neden mutlu olmayım dede, her bir şeyim yerli yerinde, huzurum var, hayatım çok şükür düzgün gidiyor.” demiş.

Dede ise, “Allah Allah, emin misin oğlum herşey düzgün mü gidiyor? Hiç düşmanın yok mu?“

“Evet hacı dedem. Mutluyum, huzurluyum, hiç düşmanım yok.“

“Oğlum bir daha düşündün mü, hiç mi düşmanın yok?“

“Dede senin farklı bir amacın mı var ya? Ne öğrenmek istiyorsun? Gayet huzurluyum, hiç de düşmanım yok!“

Bunun üzerine dede dayanamaz,

“Ulan oğlum düşmanın yoksa GARDAŞINDA mı yok?!“

Ağabeyimden duyduğum, “Lafın harmanı olmaz, Kavgada yumruk sayılmaz.” gibi daha önceden duymadığım farklı sözlerin ardından bir de bu hikayeyi dinlemiştim. Epey bir gülmüştük, sondaki vurgulu söyleyişlere 😀 Uzun bir aradan sonra bu blog yazısı ile dönüş yapmak istedim.

Esen kalın.. 🙂